سابقه و هدف: هدف از کاربرد نانو حامل های دارو از جمله نانولوله ها آهسته رهش کردن دارو و کم کردن عوارض جانبی دارو است. داروها به دلیل داشتن گروه های عاملی زیاد بسیار فعالند؛ لذا واکنش پذیری دارو در میدان نانو لوله به علت رزونانس الکترونی دارو با نانولوله کاهش و ماندگاری آن در بدن افزایش می یابد؛ در نتیجه می توان دوز کمتری از دارو را مصرف و عوارض جانبی آن کمتر می شود. روش بررسی: در پژوهش حاضر از نانو لوله نیترید بور (n=9, m=9) با طول 7 آنگستروم و نانو لوله کربن (n=9, m=9) با طول 7 آنگستروم برای مقایسه اثرات کپسوله کردن داروی ضد سرطان فلوکسوریدین استفاده شد. با استفاده از تئوری تابعی چگالی (DFT) در سطح نظری B3LYP/6-31G* ساختار دارو، ساختار هر یک از نانو لوله ها و هر یک از مخلوط های نانو-دارو بهینه سازی شد. یافته ها: ﺑ ﺎ اﺳ ﺘ ﻔ ﺎ ده از ﺳ ﺎ ﺧ ﺘ ﺎ رﻫ ﺎ ی ﺑ ﻬ ﯿ ﻨ ﻪ ﭘ ﺎ راﻣ ﺘ ﺮ ﻫ ﺎ ی ﻓ ﻀ ﺎ یﯽ ﻣ ﺎ ﻧ ﻨ ﺪ ﻃ ﻮ ل ﭘ ﯿ ﻮ ﻧ ﺪ و زاویﮥ ﭘ ﯿ ﻮ ﻧ ﺪ ، اورﺑ ﯿ ﺘ ﺎ لﻫ ﺎ ی HOMO وLUMO، ﻧ ﻤ ﻮ دارﻫ ﺎ ی ﭼ ﮕ ﺎ ﻟ ﯽ ﺣ ﺎ ﻟ ﺖ ﻫ ﺎ (DOS)، اورﺑ ﯿ ﺘ ﺎ ل ﻫ ﺎ ی ﭘ ﯿ ﻮ ﻧ ﺪ ی ﻃ ﺒ ﯿ ﻌ ﯽ NBO))، اندیس های واکنش پذیری، ﭘ ﺎ راﻣ ﺘ ﺮ ﻫ ﺎ ی اﺗ ﻢ در ﻣ ﻮ ﻟ ﮑ ﻮ ل(AIM) و ﻧ ﻤ ﻮ دارﻫ ﺎ ی ﭘ ﺘ ﺎ ﻧ ﺴ ﯿ ﻞ اﻟ ﮑ ﺘ ﺮ واستاتیکی ﻣ ﻮ ﻟ ﮑ ﻮ ل MEP)) ﻣ ﺤ ﺎ ﺳ ﺒ ﻪ و ﻧ ﺘ ﺎ یﺞ ﻣ ﻮ رد ﺑ ﺤ ﺚ و ﺑ ﺮ رﺳ ﯽ ﻗ ﺮ ار ﮔ ﺮ ﻓ ت. نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل انرژی جذب و توابع ترمودینامیکی نشان می دهد فرایند کپسوله کردن دارو توسط هر دو نانو لوله مطلوب است و براساس نتایج حاصل از NBO و AIM، نانو لوله BNNT برای کپسوله کردن داروی فلوکسوریدین مناسب تر است.